چاپ

عصر قم - مشروح گفت و گوی خبرنگار جماران با آیت الله سید محمدعلی ایازی در پی می آید:
از دیدگاه شما اولویت‌های فعالیت دکتر پزشکیان به عنوان رئیس جمهور دولت چهاردهم چیست؟
من در ابتدا به سهم خودم پیروزی ملت را تبریک عرض می‌کنم و آرزو و دعا می‌کنم که دکتر پزشکیان در راه آرزوها و وعده‌هایی که دادند موفق باشند و بتوانند بر مشکلات و موانع چیره شوند. من فکر می‌کنم اگر ما بخواهیم درباره اولویت‌های دولتی که با پشتوانه مردم روی کار آمده است صحبت کنیم، باید از همان مشی خود جناب آقای دکتر پزشکیان در استناد به نهج‌البلاغه و به‌ویژه نامه امام علی(ع) به مالک اشتر بهره ببریم. نکاتی که امام درباره شیوه حکومت‌داری، انتخاب کارگزاران و تعامل با شخصیت‌ها، دانشمندان و مردم مطرح می‌کند برای جناب آقای دکتر پزشکیان، درس و پیام دارد.
از میان نکاتی که امام علی(ع) به مالک فرمودند، به چند نکته اشاره می‌کنم که شاید بشود گفت که بر اساس ترتیب، اهمیت و اولویت دارد.
اولین نکته‌ای که دکتر پزشکیان بر آن تأکید می‌کند، مسأله «شفافیت» است و از طرف دیگر از ویژگی‌هایی که ایشان در مدیریت خود داشته، مسأله «صداقت» بوده است. ایشان باید در مقام ریاست جمهوری صداقت را با شفافیت اطلاعات همراه کند و به مردم مسائل را به وضوح بیان کند.
امام علی(ع) در نامه خود به مالک می‌فرماید: «أَلَا وَ إِنَّ لَکُمْ عِنْدِی أَلَّا أَحْتَجِزَ دُونَکُمْ سِرّاً إِلَّا فِی حَرْب‌». یعنی از مردم چیزی را پنهان نمی‌کنم مگر در جایی که مسأله امنیت و جنگ باشد. اگر مسأله‌ای در این حیطه‌ها باشد مصلحت اقتضا می‌کند که پنهان باشد، اما غیر از این دو مورد، رئیس دولت باید در تصمیم‌گیری‌ها، سیاست‌ها، مشکلات و موانع، مسائل را با مردم در میان بگذارد.
لذا اگر کسانی چوب لای چرخ دولت می‌کنند و مانع‌تراشی می‌کنند، باید به مردم بگوید. این کار کمک می‌کند تا مردم آگاه شوند که رئیس جمهور چه مشکلاتی دارد و برای حل این مشکلات شاید مردم راه‌حل‌هایی داشته باشند. در این راستا وقتی که مردم بدانند چه کسانی مانع‌تراشی می‌کنند، افراد مانع‌تراش متنبه می‌شوند و روش خود را ادامه نمی‌دهند.
نکته دوم این است که در سال‌های اخیر تصمیماتی در باب سیاست‌های مالی گرفته می‌شد. این سیاست‌ها واقعی نبودند و چیزهایی که می‌گفتند هیچ وقت نه حاصل می‌شد و نه بر اساس اطلاعات درست انجام می‌گرفت، لذا اصلاح سیاست‌های مالیاتی از اولویت‌های آقای پزشکیان است. مردم مالیات می‌پردازند، گرچه برخی بر اساس فرهنگ غلط می‌خواهند از مالیات دادن فرار کنند، اما بدون شک اگر مردم ببینند که مالیات‌های آن‌ها در راه اصلاح و بهبود کشور خرج می‌شود و به اولویت‌های داخلی کشور توجه می‌شود، مالیات‌شان را با جان و دل می‌پردازند.
بنابراین، باید سیاست‌های مالیاتی را واقعی کرد و سیاست‌ها متخذ از نیازها و ضرورت‌های جامعه‌ی ما و نیازهای داخلی باشد. یعنی مردم بدانند که مالیات‌ها در راه خودشان خرج می‌شود.
نکته سوم مسأله استفاده کردن از نیروهای متخصص و کارشناس است. آقای پزشکیان بارها و بارها به این مسأله تأکید کرده‌اند، ولی اعتقاد من این است که ایشان باید بتواند صرف‌نظر از هر جریان و گرایش فکری، افراد دلسوز، متخصص و پاکدست را انتخاب کند. بر «پاکدستی» در نامه امام علی(ع) به مالک اشتر هم تأکید شده است، اما انتخاب افراد پاکدست، از جهت ایجاد اعتماد مردم هم اهمیت دارد. افرادی که آقای پزشکیان انتخاب می‌کند باید پاکدست بوده و تخصص و دلسوزی داشته باشند. یعنی متخصصان لکه‌ای در گذشته نداشته باشند و اگر آقای پزشکیان این کار را با سیاست شفاف‌سازی انجام دهد بهتر است.
نکته چهارم، مسأله «میانه‌روی و تعادل» است. این واقعیت است که افرادی غیر از ما می‌اندیشند و در جامعه آراء دارند. لذا از میان افراد مختلف، آن‌ها هم به عنوان یک واقعیت پذیرفته شوند. اینجا باید به نکته‌ای اشاره کنم که اگر قرار بود سیاست‌های دولت قبلی ادامه پیدا کند مردم باید به یکی از کاندیداهای رقیب رأی می‌دادند. سیاست‌های اجرایی دولت آن است که مردم به آن رأی داده‌‌اند و رئیس جمهور در وعده‌های انتخاباتی آن‌ها را اعلام کرده است و مردم به آن سیاست‌ها رأی داده‌اند، نه سیاست‌هایی که شخص دیگر آن‌ها را انجام داده و مردم آن را قبول قبول ندارند و خود آقای پزشکیان اعلام کرده که من آن سیاست‌ها را قبول ندارم. این خلف وعده می‌شود که کسی برنامه‌هایی اعلام کند، اما آن‌ها را انجام ندهد و سیاست‌های دیگر را عمل کند؛ این معنا ندارد. رئیس جمهور باید برنامه‌هایی را عملی کند که وعده داده است و مردم بر اساس وعده‌ها به او رأی داده‌اند.
نکته پایانی این است که از نکاتی که امام علی(ع) در نامه‌شان به مالک اشتر می‌فرماید مسأله اطرافیان است. آقای پزشکیان باید مواظب خواص، نزدیکان و اطرافیان باشد. بالاخره قدرت وقتی یک جا تمایل کند، عده‌ای تلاش می‌کنند تا به قدرت نزدیک شوند و از آن سهمی ببرند. حتی آن‌هایی که نزدیک قدرت هستند ممکن است زمینه‌های سوءاستفاده را فراهم کنند.
به نظر من از نکات مهمی که در نامه امام علی(ع) آمده و دکتر پزشکیان باید به آن توجه کند، مواظبت بر نزدیکان و اطرافیان است. تجربه‌های مدیریتی قبلی ایشان بسیار خوب بوده است و به کاردانی، صداقت و پاکی مشهور هستند. «إنما یستدل على الصالحین بما یجری الله لهم على السنه عباده» آقای پزشکیان در هر موقعیتی که بوده، این ویژگی‌ها را داشته است و باید آن‌ها را حفظ کند و از خداوند متعال می‌خواهم که ایشان را در این جهت پایدار بدارد.
اخیرا در فضای مجازی مطرح شد و اخباری به گوش می‌رسد که برخی از وعاظ و مداحان سعی می‌کنند با تشبیه یاران آقای جلیلی به امام حسین(ع) و یاران ایشان، و یاران آقای پزشکیان به یزید، در کشور دوقطبی ایجاد کنند. توصیه شما درباره این موضوع چیست؟
انسان باید بسیار خود را قبول داشته باشد که خودش را امام علی(ع)، و طرف مقابل را معاویه بداند. این تشبیه بر اساس چه معیاری است؟ این‌ها باید گذشته‌شان را بررسی کنند و نقش خودشان را در خرابی‌ها، مشکلات و سوءاستفاده‌ها ارزیابی کنند و ببینند که این قیاس چه ربطی به آنان دارد؟!
از طرف دیگر اگر بخواهند از این طریق مردم را از میدان بیرون ببرند، مردم که چنین مسائل را قبلاً در دوره آقای خاتمی می‌دیدند که این‌ها هر روز به دنبال بحران‌سازی بودند، کفن‌پوشی می‌کردند و به بهانه‌های مختلف به کف خیابان‌ها می‌ریختند. الان بدانند که این کارها تأثیری ندارد. ممکن است برای اطرافیان و نزدیکان خودشان تأثیری داشته باشد و از ایام محرم سوءاستفاده کنند و به بهانه‌هایی در منبرها حرف‌هایی بزنند، اما این قبیل کارها باعث می‌شود که مردم آگاه‌تر شوند و سلب اعتماد بیشتری نسبت به آن‌ها پیدا کنند.
باید به آن‌ها گفت که اگر واقعاً شما به فکر مردم هستید از این دعواها و دوقطبی‌سازی‌ها دست بردارید و اجازه دهید مشکلاتی که مردم رنج می‌کشند مثل فقر، رکود اقتصادی، فلاکت، تورم، بی‌کاری و... حل شود. این حرف‌ها چیست و چه کسی گفته که شما امام علی(ع) هستید و طرف مقابل معاویه است؟! اگر این حرف‌ها را تکرار کنند، مشکلات‌شان حل نمی‌شود. از این حرف‌ها بسیار زدند و نتیجه‌ای نداد. باید تخریب‌های‌شان اثر می‌کرد که اثر نکرده است.