چاپ

عصر قم - به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام محمود رستگاری سخنران در مراسم هجدهمین سالگرد ارتحال حضرت آیت‌الله فاضل لنکرانی که در مسجد نور قیطریه تهران برگزار شد، اظهار داشت: به جرأت می‌توانم بگویم که ایشان یک تربیت شده‌ی مکتب قُم و بالاخص حضرت امام رحمه الله علیه بود و بعضی از اعاظم بودند که حالا اسم نمی‌برم ولی آقای فاضل در میان یاران امام یک درخشش خاص و یک امتیاز قابل توجهی را داشت.
وی افزود: بعد از ارتحال امام، مرجعیت ایشان پس از فوت مرحوم حضرت آیت الله اراکی (ره) مطرح شد و بنده هم یک مدتی در محضرشان تلمذ می‌کردم و ارادت خاصی به ایشان داشتیم. ایشان وقتی مرجع شد، به ایشان عرض کردم من یک احساسی از مرجعیت شما دارم، آیا درست است؟ شما با توجه به این اشتغالات و آن شخصیت علمی و حوزوی که دارید و می‌بینید که یک مقداری بعد از فوت امام یک آهنگ‌هایی هست که فکر، اندیشه و فقه امام منزوی بشود و شما قهرمانانه به میدان آمدید برای حفظ این میراث فکری و فقهی امام. ایشان یک جمله‌ای گفت، یک آدم صاف و صادق و خالصی بود و قسم جلاله به کار برد که «بالله و تالله من این احساس خطر را کردم و به میدان آمده‌ام». عملاً این را ایشان نشان داد و این را هم باید اضافه کنم که تحریر الوسیله حضرت امام را ایشان شروع کرد و بیست و چند جلد بود که بقیه‌اش را به فرزند فاضل‌شان توصیه فرمودند و ایشان هم ادامه دادند و اخیراً هم گفته‌اند تمام شده است. حجت الاسلام رستگاری ادامه داد: حضرت آیت الله فاضل بعد گفتند من شروع کردم به تفصیل الشریعه فی شرح تحریر الوسیله امام خمینی، یک جمله‌ای گفتند که بعد از نماز عشاء شروع می‌کردم و گاهی آن چنان غرق در مطالعه و تتبع و تحقیق بودم که متوجه می‌شدم اذان صبح شده و این مدت، آن شب‌هایی مثل الآن. یک جمله‌ای گفتند که من دچار بیماری‌هایی شدم و همه این وجودم را بیماری گرفته و تعبیری کردند و گفتند پزشکان به من گفته‌اند (راست هم می‌گویند) من به خودم و این بدن ظلم کرده‌ام و خدا مرا ببخشد از بس که بیداری کشیدم و زحمت و ...، واقعاً باید بگوئیم شکر الله مساعیه و حتماً در پیشگاه خدا مقامی دارد. وی تصریح کرد: آیت الله العظمی فاضل یک کسی است که از بین نمی‌رود، این مصداق همان جمله امیرالمؤمنین اراوحنا فداست که فرمود «العلماء باقون ما بقی الدهر اعیانهم مفقوده و امثالهم فی القلوب موجوده»، ایشان از آنهاست.