عصر قم - «کَهَک» همان روستایی است که «محمد بن ابراهیم یحیی شیرازی» پس از مدت‌ها آوارگی و خانه به دوشی در آن آرام گرفت.
کهک را می‌شود گفت شهر خیاط‌ها… دیار طبیبان حاذق… منزلگاه صدرالمتالهین… یا… شهری که فاصله‌اش با قم بیش از 22 کیلومتر نیست، اما هنوز خیلی‌ها از زیبایی‌ها و قصه‌هایش خبر ندارند.
ملاصدرا سرآمد حکما و فلاسفه اسلامی پس از مواجهه با بی‌مهری حکیمان و دانشمندان اهل ظاهر اصفهان راه کاشان و قم را در پیش گرفت.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
صدرالمتاهلین که به نفی بلد محکوم شده بود، همراه خانواده و دوستانش پس از روزها سفر و آوارگی در نزدیکی شهر قم به کهک رسید.
کهک در عهد شاه عباس اول، روستایی خلوت بود و آب و هوایی معتدل داشت. ملاصدرا 15 سال با مردم این روستا نشست و برخاست کرد و 15 سال مقیم این گوشه دنج شد؛ اگر چه کهک در 30 کیلومتری قم، امروزه شهری کوچک و کم‌رونق به نظر می‌رسد اما با نگاهی گذرا به داشته‌هایش می‌توان به پیشینه درخشانش پی برد.
کهک حالا ترکیب ناهمگونی است از خانه‌ها و عمارت‌های امروزی و شهری و بافت تاریخی و کهنسال روستایی، اما مهم‌ترین دلیل برای سفر به این روستا، نزدیکی‌اش به کویرهای اطراف قم است که این وقت سال زمان مناسبی برای سفر به آن‌هاست.
روستاى کهک در 30 کیلومترى جنوب در منطقه‌ای کوهپایه‌اى واقع شده است. این روستا از سه طرف به ارتفاعات مشرف و دره زیدان در شرق آن قرار گرفته است.
عنوان مطلب را می‌شود گذاشت سفر به شهر خیاط‌ها. به دیار طبیبان حاذق، به منزلگاه صدرالمتالهین، به شهری از دل تاریخ… یک سفر یک روزه برای دیدن شهری که فاصله‌اش با قم بیش از 30 کیلومتر نیست اما هنوز خیلی‌ها از زیبایی‌ها و قصه‌هایش خبر ندارند.
اولین کسی که به مهمانان شهر کهک خوشامد می‌گوید، درخت سرو پیری است که می‌گویند 150سال از تولدش می‌گذرد و با تنی نیم سوخته میدان‌گاهی شده که هر رهگذری در مسیر رسیدن به خانه ملاصدرا می‌بیندش.
خانه ملاصدرا کهک گردی بدون بازدید از خانه حکیم ملاصدرا متصور نیست. با اینهمه اگر نبود ویژگی‌های مبدع حکمت متعالیه، خانه به تنهایی ویژگی خاصی نداشت. این مکان در زبان مردم محل به چال آقا معروف است، آن هم به خاطر عارضه‌ای طبیعی در کنار آن.
معماری چلیپای این بنا شاهد خوبی بر قدمت آن است. با این حال بخش اعظم آن در طول تاریخ تخریب و در سال‌های اخیر دوباره بازسازی شده است. این بنا قبلاً چهار صفه‌ای بوده اما در حال حاضر شامل یک گنبد و سه صفه است که به همراه قسمتهای مرمت شده اطراف، به عنوان خانه حکیم ملاصدرا مورد بازدید قرار میگیرد.
این خانه دارای فضایی گیرا و قدیمی با سقفی بلند و پوشش گنبدی با دیوارهای سیاه و اندود گل و تزئینات گچبری ساده با کاربندی‌های زیبا در سقف چهار طرف آن فضاهایی چهار گوش مسقف بین تویزه‌های جناغی شکل و در مجموع، شبیه امامزاده‌های دوره صفوی است.
در شرق خانه قنات نسبتا پر آبی وجود دارد که جزیی از مجموعه خانه ملاصدرا محسوب می‌شود. متأسفانه قسمت اعظم بنا تخریب شده و از هشت اتاق پیرامون شبستان تنها یک اتاق باقی مانده است. دو اتاق دیگر طی تعمیرات سال 1377 شمسی بازسازی شد. خانه ملاصدرا در تاریخ 5 دی 1375 با شماره ثبت 1821 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.