عصر قم - ایرنا / مدافع تیم ملی فوتبال گفت: می‌دانستیم قطر را می‌بریم. هم بازیکنان و هم کادر فنی، همگی چنین نظری را قبل از بازی داشتیم. می‌خواستیم ثابت کنیم که شکست در جام ملت‌های آسیا یک اتفاق بود.
 در ماه‌های اخیر از شجاع خلیل‌زاده به ندرت مصاحبه دیده‌ایم. مدافع ثابت تیم ملی ایران که سعی کرده در سکوت و با تمرکز بالا، فقط به فکر فوتبال باشد و از حواشی دور بماند. شاید به همین دلیل هم هست که حتی بعد از پیروزی ارزشمند و پر گل مقابل قطر هم نقل قولی از شجاع ندیدیم. خودش می‌گوید این رویه بهتر است و همین بهانه‌اش شده تا کمتر حرف بزند و در رسانه‌ها باشد.
به بهانه برد مقابل قطر اما خلیل‌زاده را مجبور کردیم تا عادت چند ماه اخیر خود را کنار بگذارد و از این پیروزی، شرایط تراکتور، انتقادهای مخالفان امیر قلعه‌نویی و همچنین علیرضا بیرانوند صحبت کند. او که همیشه خوش‌مصاحبه است و هرگز سیاستمدارانه حرف نمی‌زند، این گفت و گوی تقریباً مفصل را با خبرنگار ایرنا انجام داد.
در آغاز مصاحبه دوست دارم بدانم چرا کمتر حرف می‌زنی و حتی بعد از پیروزی مقابل قطر نقل قولی از تو ندیدیم؟
مدتی است این رویه را پیش گرفته‌ام و می‌خواهم تمرکزم، بیشتر روی فوتبال باشد تا مسائل دیگر. به همین خاطر هم سعی کردم مصاحبه‌ای انجام ندهم.
اما ما تو را به نوعی گیر انداختیم. پس بهتر است خیلی زود سوال‌ها را مطرح کنیم. اولین پرسش ما هم قطعاً درباره بازی با قطر و پیروزی ارزشمند تیم ملی است. صحبت می‌کنی؟
خدا را شکر با انجام یک بازی کم‌نقص و با اجرای تدابیر کادر فنی توانستیم یک پیروزی ارزشمند کسب کنیم. فکر می‌کنم قطر در اغلب دقایق بازی حرفی برای گفتن نداشت و تسلیم قدرت تیم ملی ایران بود.
پیش‌بینی برد 4 بر یک را می‌کردید؟
نتیجه فوتبال را نمی‌شود پیش‌بینی کرد اما باور کنید می‌دانستیم قطر را می‌بریم. هم بازیکنان و هم کادر فنی، همگی چنین نظری را قبل از بازی داشتیم. می‌خواستیم ثابت کنیم که شکست در جام ملت‌های آسیا یک اتفاق بود. توانستیم تا حدودی آن شکست را جبران کنیم؛ هر چند این دو بازی متفاوت بود اما فکرمان کمی آزاد شد

البته می‌پذیری که تلخی آن شکست را جبران نکرد؟
دقیقاً. جای آن باخت را که نگرفت اما برای ما مهم بود که قطر را ببریم و از زیر فشار خارج شویم.
می‌توانیم نام این پیروزی را انتقام بگذاریم؟
فوتبال جای انتقام نیست اما باید می‌بردیم که این اتفاق هم افتاد.
در خلال بازی و حتی بعد از پیروزی تیم ملی، باز هم انتقادهایی از عملکرد بازیکنان و کادر فنی مطرح شد. در این مورد چه نظری داری؟ آیا منصفانه است؟
یک سوال از شما دارم.
بپرس..
آیا این انتقادها، زمان مربیگری کی‌روش هم بود؟
خیلی نه.
واقعیتش اصلاً دوست ندارم در این مورد حرف بزنم. من می‌گویم اگر نقدی وجود دارد، منصفانه باشد. این درست نیست که تریبون دست ما باشد و هر حرفی به زبان بیاوریم. من محترمانه حرف می‌زنم و امیدوارم نقدها منطقی و منصفانه باشد.
نمونه‌ای از نقدهای غیر منصفانه را برای‌مان می‌گویی؟
من راجع به شخص خاصی حرف نمی‌زنم اما الان در هر برنامه‌ای از علیرضا بیرانوند صحبت می‌کنند. او را می‌کوبند و همه جوره زیر سوال می‌برند. بیرانوند اصلاً خواب و خوراک ندارد و نمی‌داند باید چه واکنشی به این مسائل داشته باشد.
اما قبول کن که بیرانوند هم رفتار عجیبی انجام داده و انتقاد از او تا حدود زیادی منطقی است.
شاید بیرانوند هم یکسری اشتباهات کرده باشد اما انتقاد از او تا این حد و در هر برنامه‌ای، تا حدی دور از انصاف است. بیرانوند سال‌ها برای تیم ملی زحمت کشیده و بهتر است کمی حرمت او را هم نگه داریم. هر کسی اشتباه می‌کند و ما هم از این قاعده مستثنی نیستیم اما اینقدر هجمه، شاید به دور از انصاف باشد.
در مورد بیرانوند صحبت کردی. فکر نمی‌کنی رأی صادره در مقابل رفتاری که انجام داد، اصلاً تند نبود؟
من کاری به مصاحبه چند هفته قبل او ندارم اما شک نکنید بیرانوند کاملاً قانونی قراردادش را فسخ کرده و مشکلی برای حضور در تراکتور نداشته. رأی باید به نفع بیرانوند صادر می‌شد اما نمی‌دانم چه اتفاقاتی افتاد که اینگونه نشد.
با اینکه تیم ملی با امیر قلعه‌نویی نتایج خوبی به دست آورده اما انتقاد از او همچنان ادامه دارد. به نظر تو دلیلش چیست؟
من فکر می‌کنم امیر قلعه‌نویی، دشمن زیاد دارد و خیلی‌ها به او حسادت می‌کنند. نمی‌دانم چرا در همه حال از او انتقاد می‌کنند. حتی بعد از پیروزی مقابل ژاپن در جام ملت‌های آسیا و همچنین این برد پر گل برابر قطر. اگر جای او مربی خارجی هم بود، همین انتقادها انجام می‌شد؟ باور کنید نه. من معتقدم نقد باید منصفانه باشد. دو روز دیگر همه ما از این دنیا می‌رویم و بابت کارهای‌مان باید جواب پس بدهیم
بگذریم. صعود به جام جهانی با توجه به افزایش سهمیه‌ها آسانتر از قبل شده اما باید این نکته را هم در نظر گرفت که فاصله تیم‌ها نیز کاهش یافته. خیلی‌ها این مسائل را در نظر نمی‌گیرند. مثلاً یکی از پیشکسوتان می‌گفت با یک دست و یک پا هم باید به جام جهانی صعود کنیم. پاسخ‌ات چیست؟
هر حرفی بزنم، حاشیه به وجود می‌آید. پیشکسوتان، بزرگترهای ما هستند و نباید جوابی به آنها بدهیم. فقط از آنها خواهش می‌کنم انصاف را رعایت و ما و تیم ملی را منطقی نقد کنند.
در مورد جوانگرایی در تیم ملی هم صحبت کنیم. یکی از اهرم‌های فشار روی امیر قلعه‌نویی همین مسأله است.
من سرمربی نیستم که در این رابطه جواب بدهم اما بهترین صحبت را آقای مجتبی محرمی انجام داد. من به حرف‌های ایشان استناد می‌کنم و معتقدم تمام مربیان علاقه‌مندند تا جوانترها در تیم‌شان بازی کنند. کدام مربی از این موضوع بدش می‌آید؟ اما باید شرایطش هم وجود داشته باشد.
درباره این بحث معتقدم جوانگرایی ابتدا باید در باشگاه‌ها انجام شود و دوم اینکه وقتی یک بازیکن جوان، حتی 50 درصد از توانایی هم‌پستی باتجربه خود را ندارد، نباید تغییر نسل داد.
امیر قلعه‌نویی هم دوست دارد به بازیکنان جوان بازی بدهد و از آنها استفاده کند. با این حال هر چیزی زمان خودش را دارد و نباید کادر فنی را تحت فشار قرار داد. باور کنید چون خودم جزء بازیکنان قدیمی تیم ملی هستم، این‌ها را نمی‌گویم.

راستی تا کی می‌خواهی بازی کنی؟
فعلاً شرایط خوبی دارم، بدنم آماده است و تا زمانی که بتوانم، بازی می‌کنم.
مثلاً چند سال دیگر؟
با این شرایطی که دارم، شاید 6،7 سال دیگر. می‌خواهم رکورد سیدجلال حسینی را بزنم (می‌خندد).
تا چه زمانی در تراکتور می‌مانی؟
فعلاً که قرارداد دارم و در خدمت این تیم و مردم تبریز هستم.