بزرگنمايي:

عصر قم - میزان / برخی پیشکسوتان تیم فوتبال استقلال با رفتارها و مصاحبه‌های خود نه تنها باری از روی دوش این تیم برنمی‌دارند بلکه باعث ایجاد حواشی بیشتری هم می‌شوند.
پس از حضور موسیمانه در استقلال که با حمایت و استقبال هواداران این تیم همراه شد، بسیاری از پیشکسوتان استقلال به حمایت از وی پرداختند و ابراز امیدواری کردند تا اوضاع آبی‌پوشان تهرانی بهتر شود. در این میان، اما برخی بودند که طبق معمول به دلیل عدم حضور خود در یک موفقیت (بخوانید حضور یک سرمربی خارجی بزرگ) ساز ناسازگاری زدند و دردشان هیچ چیز نیست جز گرفتن مقام!
مورد عجیب امیرحسین صادقی، اما چیز دیگری است و نیاز به ساعت‌ها شرح دارد. او روزی پدیده جام جهانی بود و جزو برترین‌های تاریخ استقلال به حساب می‌آمد، اما از روزی که فوتبال را کنار گذاشت هیچ‌کار مثبتی نکرد جز کری‌خوانی، مصاحبه، تنش و حاشیه‌سازی.
او که با روند عجیب و غریب مواضعش هیچ‌وقت حتی به حضور در تیم‌های پایه استقلال هم نزدیک نشد، به شیوه‌ای عجیب هر بار اقدام به مصاحبه می‌کند؛ یک بار علیه وزارت ورزش برای جمع کردن فالوور، یک بار به درخواست مربیان علیه مدیران جهت نزدیک شدن به کادر فنی و حالا علیه مدیریت جهت غمزه و ناز برای مدیران بیرون مانده!
مساله جایی بغرنج می‌شود که بدانیم صادقی آن‌قدر مصاحبه‌های بی منطق و هواداری کرده که حتی هم‌تیمی‌های سابق وی هم او را حمایت نمی‌کنند و حتی در گپ و گعده‌های پیشکسوتان هم جایی ندارد، چون اصلاً دوستی برای خود باقی نگذاشته؛ هرکه وعده داد مصاحبه در مدحش بیشتر!
آخرین دستپخت یکی از بازیکنان توانمند و یکی از ضعیف‌ترین پیشکسوتان تاریخ استقلال گفت‌وگو علیه مدیریت فعلی است؛ آن هم در زمانی که به شدت آبی‌پوشان نیاز به سکوت، دوری از تنش، حمایت از تمام اعضای تیم و البته ثبات دارد. هدف این گفت‌وگو‌ها چیست؟ هم شما می‌دانید و هم ما!

متأسفانه صادقی که باید در نقش یک مشاور به سرمربیان خارجی روحیه دهد و کمک کند، مانند تین‌ایجر‌ها حرف‌های عوام پسند می‌زند و خودش به 100 مشاور نیاز دارد تا از این تصویر زشت، معترض دروغین و به شدت «غیر استقلالی» خارج شود. شاید در آن روز‌ها بشود حداقل یک جمله از حرف‌های او را تحمل کرد. حالا، اما فرسنگ‌ها از «اعتبار» دور است.
البته این تنها مشکل صدقی نیست چراکه بسیاری دیگر از پیشکسوتان استقلال نیز در همین زمین بازی می‌کنند و به مثابه حزب باد با هر وزشی تغییر مسیر می‌دهند و به هر طرفی که نفع بیشتری برایشان داشته باشد غش می‌کنند. 
امثال محمد نوری‌ها و صادقی‌ها نه تنها در مواقع ضروری و بزنگاه‌ها یار استقلال نمی‌شوند بلکه باری هم روی شانه‌های نحیف این تیم بحران‌زده اضافه می‌کنند تا این کِشتی به گِل نشسته بیش از پیش در مرداب حواشی خودساخته غرق شود