عصر قم - تسنیم /قطعا وقتی مربی تیم در مورد دیگر مربی تیم اظهار نظر می‌کند یا واکنشی نشان می‌دهد باعث بر هم خوردن تمرکز سایر بازیکنان و تیم می‌شود.
تیم ملی سابر پس از المپیک پاریس زمان زیادی را به دلیل نداشتن سرمربی و بحث‌های پیرامون آن از دست داد. فدراسیون شمشیربازی نیز در این مدت تلاش کرد تا این تیم را به آرامش برساند و از بهترین و مجرب‌ترین افراد برای هدایت این تیم استفاده کند در همین بین استفاده از سرمربی درجه یک خارجی نیز مطرح شد اما در نهایت محمد رهبری، بدون هیچ سابقه فعالیت در بحث مربیگری به یکباره از تیم ملی خداحافظی کرد و هدایت تیم ملی بزرگسالان را بر عهده گرفت. این انتخاب از همان ابتدا با انتقاداتی همراه بود و همه نشستن بر نیمکت تیم ملی را برای وی زود می‌دانستند اما در نهایت فدراسیون تمام قد پشت انتخاب خود ایستاد و رهبری سکان دار یکی از مهم ترین تیم‌های ورزشی کشور شد.
اما این انتخاب جای یک نقد بزرگ داشت اینکه علی پاکدامن با قرار داشتن در جمع 10 سابریست برتر جهان چگونه می‌تواند درس شمشیربازی از کسی را بگیرد که جایگاه او در رنکینگ بسیار پایین تر از خودش است و هیچ تجربه‌ای در خصوص مربیگری ندارد؟ مربی باید دانش فنی بالاتری از شاگرد خود داشته باشد تا آورده‌ای داشته باشد. در نهایت فدراسیون امین قربانی که سابقه هدایت تیم ملی ششمیربازی را پیش از المپیک در کارنامه داشت را به عنوان مربی پاکدامن انتخاب کرد. البته این خبر هیچگاه رسما از سوی فدراسیون اعلام نشد که همین موضوع سوالات بسیاری را به همراه داشت اینکه آیا فدراسیون از روی اجبار امین قربانی را کنار پاکدامن قرار داده است یا اینکه از ترس ناراحتی رهبری ترجیح داده این انتخاب در سکوت باشد؟
در نهایت تیم سابر فعالیت خود را بعد از مدت‌ها تعطیلی آغاز کرد و اردوهای تیم ملی پیش رفت اما ظاهرا رهبری نتوانسته مربی سابق خود که اتفاقا مدال بازی‌های آسیایی هانگژو را نیز با هدایت وی به دست آورده است کنار خود ببیند و در مصاحبه ای عجیب عنوان داشته که " شخص علی پاکدامن و امین قربانی مشکلی ندارم اما اصل کار غیرحرفه ای است. اینکه برای سه بازیکن، دو مربی اعزام شود و من به عنوان مربی تیم ملی کمکی نداشته باشم، دور از منطق است. اگر قرار است دو مربی اعزام شود، من به عنوان مربی تیم ملی ترجیح می دهم و می خواهم که نفر دوم کمک و همراه خودم باشد نه صرفا برای یک بازیکن."
"امین قربانی با فدراسیون به عنوان مربی شخصی پاکدامن قرارداد دارد و به همین دلیل در اعزام ها کنارش است. حالا اگر او بتواند کمکی کند، من مشکلی ندارم اما موضوع اینجاست که متاسفانه کاری هم نمی کند. سه تا مسابقه بوده و کاری نکرده است. "
رهبری که کمتر از سه ماه است عنوان مربیگری تیم ملی را به دست آورده است و هنوز هم عملکرد آن چنانی از خود به نمایش نگذاشته است، در همین ابتدا خودش در حال حاشیه سازی برای تیم ملی و شاگردانش است. قطعا با توجه به سوابق امین قربانی حضور او در کنار سابریست‌ها اتفاق کمی نیست و باید آن را به فال نیک گرفت به علاوه اینکه علی پاکدامن شانس اول کسب مدال ایران در رشته شمشیربازی است و اینکه او در کنار خودش یک مربی داشته باشد اصلا موضوع عجیبی نیست.

به نظر می‌رسد محمد رهبری از وظیفه اصلی خود فاصله گرفته است و به جای تمرکز بر روی شاگردان خودش در آستانه مسابقات مهمی مانند بلغارستان که امتیاز بالایی در رنکینگ دارد برای کاپیتان و هم تیمی سابق خود حاشیه ایجاد می‌کند. با این رویه که رهبری در پیش گرفته است قطعا وی تیم خودش را دچار حاشیه می‌کند. سوال اینجاست که این اظهارنظر در آستانه اعزام تیم به بلغارستان بر چه مبنا و با چه هدفی است؟ آیا نگرانی از کسب نتیجه پاکدامن در جام جهانی و مسابقات آتی باعث شده این اظهارات بیان شود یا برخی به دنبال رزومه سازی هستند؟ قطعا اگر بحث مالی در اعزام دو مربی در میان باشد وظیفه مسئولین فدراسیون است که به آن بپردازند و اظهار نظر در این مورد در حیطه اختیار بازیکنان و مربیان نیست.
 اما موضوع دوم که در صحبت‌های رهبری به چشم خورد بازی کردن وی با عنوان " alt="عصر قم" width="100%" />

در مورد جوانگرایی باید این مورد را یادآوری کرد که بازیکنان جوانی که در حال حاضر در اردو هستند ساخته مربیان قبلی هستند نه ساخته مربی ای که چند ماه است به تیم ملی آمده است. همچنین بسیار عجیب است که فدراسیون از برگزاری انتخابی جوانان خبر می‌دهد اما در خبر آغاز اردوی سابر که هدایت آن را رهبری بر عهده دارد، نامی از جوانان برده نمی‌شود و این حد از توجه به جوانان جای سوال دارد؟
نکته قابل توجه اینجاست که امین قربانی روز گذشته در نخستین گفت‌وگوی خود پس از حضور در کنار پاکدامن در رادیو ورزش از همدلی و یکدلی در سابر صحبت کرد اما بلافاصله رهبری مربی تیم در مصاحبه خود از اختلافات صحبت کرد و رسما در مقابل پاکدامن و قربانی موضع گیری تندی را داشت. این نوع رفتار از سوی مربی تیم بیش از گذشته نشان از بی‌تجربه‌گی او داشت و نشان داد که نشستن بر روی نیمکتی به بزرگی تیم ملی سابر برای او زود بوده و او در کمتر از چهار ماه از حضورش بیش از اینکه به دنبال نتیجه باشد به دنبال بهانه برای ناکامی‌های احتمالی است.
رهبری بازیکن بی تجربه‌ای نیست و این صحبت‌های او را نمی توان با عناوین و واژگانی مانند میل به جوانگرایی دانست. او می داند جای این صحبت‌ها پیش از جام جهانی نیست و می‌توانست همین موضوعات را بعد از مسابقات بلغارستان مطرح کند.
در پایان باید گفت تمام این انتقادات به فدراسیون باز می‌گردد. قطعا وقتی مربی تیم در مورد دیگر مربی تیم اظهار نظر می‌کند یا واکنشی نشان می‌دهد باعث بر هم خوردن تمرکز سایر بازیکنان و تیم می‌شود و رئیس فدراسیون باید ورود کند و این موضوع را مدیریت کند.